بسم الله الرحمن الرحیم

السلام علیک یا اباصالح المهدی

دلسوز همه

دلسوزی برای دیگران نتیجه محبت به آنها می باشد، برای شخصی دلسوز مشاهده ی رنج های دیگران سخت می باشد.

هر چه مقام ربوبیت یک مربی بالاتر باشد، رأفت و دلسوزی او به افراد تحت تربیتش بیشتر می باشد.

بعد از خدای متعال که رب الارباب می باشد، خاندان عصمت و طهارت (علیهم السلام) به اذن پروردگار در بین مخلوقات مقام ربوبیت و تربیت را دارا هستند. خدای متعال رسول اکرم ( صلی الله علیه و آله) را در قرآن این گونه بیان می فرماید:« لقد جاءکم رسول من انفسکم عزیز علیه ما عنتم حریص علیکم بالمومنین رءوف رحیم»: « قطعا پیامبری از خود شما برای شما آمده است، که ناراحتی شما بر او سخت است و برای هدایت کردن شما به خود فشار می آورد و حرص می زند و به مومنان روف و مهربان است». رنج و مصیبتی که اکنون دامنگیر مسلمانان بوده و به آن مبتلا هستند بر ائمه اطهار (علیهم السلام) سخت می باشد. مردم در طول تاریخ گوشه های کوچکی از این مهربانی ها را دیده اند.

بخشیدن طعام و غذای افطار خود به مسکین، با رضایت کامل از طرف امیر المومنین(علیه السلام) و حضرت فاطمه( سلام الله علیها) و حضرت امام حسن و امام حسین (علیهم السلام)؛ یا رسیدگی امیرالمومنین(علیه السلام) یا سایر ائمه اطهار(علیهم السلام) در نیمه های شب به فقراء و مساکین.

بر آوردن حاجات آن ها و اشک ریختن بر رنجی که از طرف ظالمان بر مردم وارد می شود، قطره ای است از دریای مهربانی خاندان عصمت و طهارت(علیهم السلام).

این دلسوزی باعث شده که آن ها در هر زمانی پناهگاه مظلومان باشند. حتی حیوانات نیز در خطرات می دانسته اند به چه قدرتی پناه ببرند، که در طول تاریخ قضایای زیادی در این باره اتفاق افتاده است.

در کتاب شریف "وسائل الشیعه"، قضیه ای از التجاء یک پرنده، به حضرت علی بن موسی الرضا(علیه السلام) را این گونه روایت کرده اند که یکی از اصحاب حضرت رضا(علیه السلام) نقل می کند: روزی همراه آن حضرت بودم که ناگهان گنجشکی با حالت اضطراب به حضرت رضا (علیه السلام) نزدیک شد و شروع به صیحه کشیدن کرد.

حضرت علی بن موسی الرضا (علیه السلام) به من فرمودند:

« آیا می دانی این گنجشک چه می گوید».

گفتم:«خیر».

فرمودند:« می گوید ماری می خواهد جوجه های مرا در لانه ام بخورد، پس بلند شو، این چوب را بگیر و داخل خانه شو و مار را بکش.

من بلند شدم، چوب را گرفتم و داخل خانه شدم و آن مار را کشتم.

در سی که این گونه قضایا دارد این است که ما بیشتر متوجه مهربانی خاندان عصمت و طهارت(علیهم السلام) می شویم.

در  این زمان حضرت بقیة الله (ارواحنا فداه) دلسوز همه می باشند و خصوصا مشاهده این همهرنج و نابسامانی که دامان شیعیانشان را در سراسر دنیا فرا گرفته، بر آن حضرت سخت می باشد.

هر چه مراتب قرب و منزلت شخصی به امام عصر (ارواحنا فداه) بیشتر شود مهربانی و دلسوزی آن حضرت درباره ی او بیشتر می شود.

حضرت علی بن موسی الرضا( علیه السلام) در روایت طویلی که خصوصیات امام را بیان می فرمایند و به خیر خواهی امام این گونه اشاره می فرمایند. «(الامام)... الام البره بالوالد الصغیر». « امام مادر دلسوز و خیر خواه به کودک است».(اصول کافی، ج 1، ص 198)

( بر گرفته از مجله ی چشمه حیات، مجله ای ویژه امام عصر، ارواحنا فداه)

بقیه این مطلب در پست بعدی تقدیم می شود. امید که این کار ناچیزمان مورد توجه ساحت مقدس امام زمان علیه السلام قرار گیرد و موجبات بیداری ما را فراهم آورد.

التماس دعا، یا مهدی