عید ولایت ...

 

 

بسم الله الرحمن الرحیم

السلام علیک یا امیر المومنین

السلام علیک یا اباعبدالله

السلام علیک یا اباالفضل العباس

السلام علیک یا ابا صالح المهدی

 

عید ولایت بر سکان دار کشتی ولایت مبارک باد.

 

       

                                                   

                                                                                        

                                                                                         

                                                                                         

 

 

 

 

بسم الله الرحمن الرحیم

 

السلام علیک یا رسول الله

 

السلام علیک یا امیر المومنین

 

السلام علیک یا فاطمه الزهرا

 

السلام علیک یا اباعبدالله

السلام علیک یا اباالفضل العباس

 

السلام علیک یا اباصالح المهدی

 

 

 

برای او...

 

بوی عشق آید؛ یا علی دستم بگیر...

 

ستاره ها می رقصند، ماه می خندد، آسمان لبخند به لب دارد، صدای شادس فرشتگان می آید... و خدا بهترین هدیه و تبریکش را آماده کرده...

 

محمد(صلوات الله علیه) ایستاده بر منبری بلند، علی کنارش، جبرییل دقایقی قبل به او فرموده بود: ««ای رسول آنچه از جانب پروردگارت بر تو نازل شده به گوش مردم برسان و اگر چنین نکنی رسالت او را ابلاغ نکرده ای و خداوند تو را از گزند مردمان حفظ خواهد کرد»

خدایا! این چیست که برابر کل رسالت رسولت است؟ همه منتظرند محمد حرف می زند و فضا عطر آگین از سخنانش... مردم گوش سپرده اند به سخنان محبوب خدا... محمد چه می خواهد بگوید که به ما در این صحرای سوزان دستور توقف داده است... و هم اکنون همه منتظرند... آفتاب چشم به لبان محمد دوخته، فرشتگان گوش به سخنان محمد دارند، محمد بگو رسالت پروردگارت را...

 

صدای دلنواز محمد در فضا طنین می افکند: من کنت مولاه فهذا علی مولاه... دستان علی در دستان محمد است... فرشتگان شادی می کنند... آفتاب از ته دل می خندد... دل فاطمه (سلام الله علیها) پر از شادی است... شیطان خاک بر سرش می ریزد... خنده بر لبان دشمنان می ماسد... ولایت از آن علی شد... علی مولای ما شد...

 

و خدا زیباترین هدیه و تبریکش را بر محمد و جهانیان عرضه می دارد:«الیوم اکملت لکم دینکم و اتممت علیکم نعمتی و رضیت لکم الاسلام دیناً» 

 

مولایم ولایتت مبارک... .   

 

 

 

 

 

 

 

 

یا علی...

بسم الله الرحمن الرحیم

السلام علیک یا اباعبدالله

السلام علیک یا اباالفضل العباس

السلام علیک یا اباصالح المهدی

 

علی یک باغ گل از یاس دارد

علی بعد از حسین عباس دارد

 

سلام

الان چند دقیقه ای میشه از امتحان برگشتم مغزم قاطی کرده بیچاره خسته شده دیروز دیگه هرچی می کردم توش نمی رفت پر شده بود هر روز امتحان داریم چند روز پیش داشتم تاریخ ادبیات می خوندم دادشم نشیته بود داشت اخبار ورزشی می دید. بعد گفت: اگر از این بپرسن فردوسی کی بود؟ میگه کسی بود که به رئال مادرید گل زد... عجب... تازه این امتحانها روی بینایی من هم تأثیر گذاشته خطای دید پیدا کردم هی یه چیزی می بینم بر می گردم می بینم هیچی نیست... البته فکر نکنین دارم شکایت می کنم نه نمی کنم... مثلاَ چند روز دارم سعی می کنم صبور باشم... شما هم سعی کنید صبور باشید صفت آخه خاطرخواه صابران خداست... از این بالاتر؟؟!!!

خوب غرض از مزاحمت... دلم برای وبلاگم تنگ شده بود...

می خواستم بگم اگر می خواهید هر روز صبح که از خواب بلند می شید و زندگی رو شروع می کنید به همه ی کارهاتون یک رنگ خدایی بزنید وضو بگیرید رو به قبله بایستید و نوزده بار بسم الله الرحمن الرحیم بگید. قبل از بیرون رفتن این کار رو بکنید... حالا چرا نوزده بار؟ در این باره بحث بسیار است؛ چون خود بسم الله الرحمن الرحیم نوزده حرف دارد و دیگر اینکه اگر اسماء پنج تن آل عبا را بنویسیم به طوری که نام فاطمه(سلام الله علیه) در وسط نام محمد (صلی الله علیه و آله و سلم) در ابتدا و نام حسین (علیه السلام) در انتها و نام علی (علیه السلام) قبل از نام حضرت زهرا(سلام الله علیها) و نام حسن (علیه السلام) پس از نام مادر قرار بگیرد نوزده حرف است...

سعی کنید همیشه با وضو باشید، چون که وضو نور است... تا حالا دقت کردید که چرا خداوند خواسته قبل از نماز وضو بگیریم؟

حضرت رسول می فرمایند:

امت من روی سپید و دیت و پای سپید باشند از اثر دیت و روی شستن بدان که ایزد تعالی چون نماز را واجب کرد نخواست که بندگان وی  به دنیا آلوده به خدمت آیند ایشان را فرمود وضو کنند و با این چهار عضو مخصوص کرد زیرا که آدم، اول روی به درخت گندم کرد و به پای برفت و به دست از درخت گندم باز کرد و بر سر نهاد و بر حوا آورد. ایزد عز اسمه این چهار عضو گناهکار را بفرمود: «شستن به هنگام خدمت»

وضو شاخصه ی مرتبه ی طهارت را تشکیل می دهد.

جناب رسول فرمودند: خداوند وقتی نماز را واجب کرد دید بندگانش آلوده اند لذا دستور داد که بندگان قبل از ورود به نماز، اول روشن گردند سپس وارد منطقه ی روشنایی «صلوة» شوند. زیرا بنده ی آلوده حق مشرف شدن به زیارت نماز را ندارد. چون نماز پاک است و حقیقت آن تماماً طهارت است کسی که وضو ندارد وجودش تاریک است و کسی که تاریک باشد حق ملاقات با نماز را که نور است نخواهد داشت. پیلمبر فرمود: خداوند وضو را واجب نمود زیرا که نخواست بندگانش  با دنیایی که بدان آلوده اند وارد در نماز شودند زیرا بنده به دنیا آلده است  و شبانه روز در این آلودگی به سر می برد. نتیجه اینکه انسان با وضو گرفتن خود را اماده می سازد برای ورود در منطقه ی نورانی دیگری در نماز.

 

 

منبع: کتاب شرح مراتب طهارت، نوشته ی استاد داوود صمدی املی.

 

التماس دعا