بسم الله الرحمن الرحیم
السلام علیک یا موسی بن جعفر
السلام علیک یا علی بن موسی الرضا
السلام علیک یا اباصالح المهدی
شهادت امام موسی کاظم علیه السلام تسلیت باد.
«یا ابا الحسن، یا موسی بن جعفر، ایها الکاظم یابن رسول الله، یا حجة الله علی خلقه، یا سیدنا و مولانا، انا توجهنا و استشفعنا، و توسلنا بک الی الله، و قدمناک بین یدی حاجاتنا، یا وجیها عندالله، اشفع لنا عندالله.»
شهادت مظلومانه ی هفتمین ستاره ی آسمان ولایت و امامت، حضرت موسی بن جعفر علیه السلام را خدمت پسر بزرگوارشان شاه خراسان حضرت علی بن موسی الرضا علیه السلام و آخرین یادگارشان، گل نرگس علیه السلام و خاندان عصمت و طهارت علیهم السلام تسلیت عرض می کنم.
چرا برای فرج و ظهور امام زمان علیه السلام باید زیاد دعا کنیم؟؟؟
سه دلیل از قرآن کریم
خداوند ما را امر به دعا کرده است:
1. ادعونی استجب لکم:
بخوانید مرا تا شما را اجابت کنم.( سوره مومن آیه 60)
2. اذا سالک عبادی عنی فانی قریب اجیب دعوة الداع اذا دعان فلیستجیبوا لی ولیومنوا بی لعلّهم یرشدون.
و چون بندگان من از تو سراغ مرا می گیرند، بدانند که من نزدیکم و دعای دعاکنندگان را اجابت می کنم البته در صورتیکه مرا بخوانند. پس باید که آنان نیز دعوت مرا اجابت نموده و باید به من ایمان آورند تا شاید هدایت شوند.(سوره بقره آیه 186)
3. قل ما یعبؤا بکم ربی لولا دعاؤکم.
اگر دعای شما نباشد خدا هیچ اعتنایی به شما نمی کند.(سوره فرقان آیه 77)
سه دلیل از احادیث
نیازمند بوجود امام باید ابراز نیاز کند
1. شخصی از حضرت زهرا سلام الله علیها سوال کرد: سرورم، چرا حضرت علی علیه السلام حق خود را نگرفتند؟
حضرت زهرا سلام الله علیها فرمودند: رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: مثل امام، مثل کعبه است که باید مردم به سراغ او بروند، نه آنکه امام به سراغ مردم برود. (بحارالانوار، ج36،ص35)
با دعا نکردن برای فرج، خود را به هلاکت انداخته ایم.
2. امام حسن عسگری علیه السلام فرمودند:
به خدا قسم(امام زمان علیه السلام) غیبتی طولانی خواهد داشت و از هلاکت نجات نمی یابد مگر کسی که خدا او را در اعتقاد به امامت او ثابت بدارد و به او توفیق دعا برای ظهور و فرج آن حضرت را بدهد.(کمال الدین، ج 2، ص 384)
با دعا نکردن برای فرج، از برکات وجود امام محروم می شویم.
3. امام صادق علیه السلام فرمودند:
اگر شما همه با هم به درگاه الهی ناله کرده و فرج ما را می خواستید، خداوند هم فرج ما را نزدیک می کرد، اما اگر چنین نکنید( سختی غیبت و محرومیت از حضور امام) تا نهایت خود به طول خواهد کشید. (بحارالانوار، ج 52، ص 131)
ما هم به گفته ی معصومین مان که جز سعادت ما را نمی خواهند گوش می دهیم، بیایید با هم فردا جزء هفتم از قرآن کریم را برای عرض تسلیت به پیشگاه مقدس امام زمان علیه السلام و حضرت علی بن موسی الرضا علیه السلام و سلامتی و تعجیل در فرج امام زمان علیه السلام بخوانیم و از خدا بخواهیم به حق باب الحوائج امام موسی کاظم علیه السلام خداوند بقیه زمان غیبتش را بر ما ببخشد.
امام زمان علیه السلام فرمودند: برای تعجیل فرج بسیار دعا
کنیدزیرا که گشایش کار شماست.(کمال الدین، ج 2، ص
485)
هرگاه دری را بسیار کوبیدی بر روی تو باز می شو.(اصول کافی، ح 4، 214)
اللهم عجل لولیک الفرج
التماس دعا، یا مهدی
بسم الله الرحمن الرحیم
السلام علیک یا اباصالح المهدی
... یکی از دوستان صدیقم که سال ها در راه محبت و خدمت به امام عصر(ارواحنا فداه) تلاش می کند قضیه ای را چنین برایم نقل کرد:
امام زمان ( علیه السلام) شما را حفظ می کند
یک شب در منزل خوابیده بودم، در عالم خواب یکی از اولیاء خدا را دیدم؛ ایشان به من فرمود:« امام زمان ( علیه السلام) شما را حفظ می کند». همین که سخن ایشان تمام شد ناگهان از خواب بیدار شدم و دیدم یک رتیل بزرگ از روی گردن من عبور کرد.
با این قضیه بود که فهمیدم چگونه امام عصر(ارواحنا فداه) ما را از تمام خطرات حفظ می کنند و اگر چنین نبود، یک نیش این رتیل مرا از پای در می آورد.
اما مهم تر از این، توجه به روح و دین مردم، برای امام عصر (ارواحنا فداه) دارای اهمیت زیادی است.
مشاهده ی اشخاصی که نام خود را شیعه می دانند و به گناهان علنی آلوده هستند برای آن حضرت بسیار ناراحت کننده تر می باشد. از آن طرف اشخاص فاسق و فاجری که با ظاهر خود یا اعمال و افکار خود؛ اشاعه ی گناه و منکرات را در جامعه ی اسلامی می کنند، مانند رتیل های خطرناکی هستند که نیش و زهر آنها روح دیگران را مجروح کرده و یا می کشد. که این خود باعث رنجش خاطر وجود مقدس امام عصر (ارواحنا فداه) می باشد.
دو چیز کمر مرا شکسته
قضیه زیر عمق دلسوزی امام عصر(ارواحنا فداه) را نسبت به دین و اخلاق مردم می رساند. در زمان حکومت طاغوت یعنی رژیم منحوس پهلوی که در ایران مدارس فرهنگی از نظر اخلاقی و امور تربیتی بسیار فاسد بود، شخصی نقل می کند؛ در آن زمان من در بندز ترکمن میهمان روحانی آن شهر بودم، بعد از نهار می خواستم استراحت کنم، دراز کشیده بودم ولی هنوز چشمهایم باز بود و خوابم نبرده بود؛ ناگهان دیدم در اطاق باز شد و حضرت بقیة الله ( ارواحنا فداه) وارد اتاق شدند و سلام کردند.
من جواب سلام آن حضرت را دادم ولی وقتی خواستم برخیزم آن حضرت با دست اشاره فرمودند که بلند نشو و تصرف ولایتی در من کردند؛ که من نتوانستم تکان بخورم، سپس آن حضرت نزدیک من آمدند و فرمودند: «دو چیز کمر مرا می شکسته، یکی وضع مدارس و فرهنگ این مملکت است و دیگری بی حجابی زنها است».( کتاب ملاقات با امام زمان(علیه السلام)
سپس فرمودند: دل مادرم زهرا(سلام الله علیها) از پهلویش شکسته تر است و بعد از آن حضرت گریه کردند؛ من هم اشک ریختم، اما به مجردی که با دست اشک هایم را پاک کردم و چشمم را باز نمودم آن حضرت را ندیدم.( منبع: مجله چشمه حیات، مجله ای ویژه امام عصر علیه السلام)
قدسیان را نرسد تا که به ما فخر کنند
قصه ی عَلَّمَ الاَسما به زبان است هنوز
***
با گلرخان بگویید ما را به خود پذیرند
از عاشقان بیدل همواره دست گیرند
اشعار از حضرت امام خمینی(رحمة الله علیه)
به امید آنروز که مولایمان بیاید و جهان را از شقایق سخنانش گلباران کند.
التماس دعا، یا مهدی
بسم الله الرحمن الرحیم
السلام علیک یا اباصالح المهدی
دلسوز همه
دلسوزی برای دیگران نتیجه محبت به آنها می باشد، برای شخصی دلسوز مشاهده ی رنج های دیگران سخت می باشد.
هر چه مقام ربوبیت یک مربی بالاتر باشد، رأفت و دلسوزی او به افراد تحت تربیتش بیشتر می باشد.
بعد از خدای متعال که رب الارباب می باشد، خاندان عصمت و طهارت (علیهم السلام) به اذن پروردگار در بین مخلوقات مقام ربوبیت و تربیت را دارا هستند. خدای متعال رسول اکرم ( صلی الله علیه و آله) را در قرآن این گونه بیان می فرماید:« لقد جاءکم رسول من انفسکم عزیز علیه ما عنتم حریص علیکم بالمومنین رءوف رحیم»: « قطعا پیامبری از خود شما برای شما آمده است، که ناراحتی شما بر او سخت است و برای هدایت کردن شما به خود فشار می آورد و حرص می زند و به مومنان روف و مهربان است». رنج و مصیبتی که اکنون دامنگیر مسلمانان بوده و به آن مبتلا هستند بر ائمه اطهار (علیهم السلام) سخت می باشد. مردم در طول تاریخ گوشه های کوچکی از این مهربانی ها را دیده اند.
بخشیدن طعام و غذای افطار خود به مسکین، با رضایت کامل از طرف امیر المومنین(علیه السلام) و حضرت فاطمه( سلام الله علیها) و حضرت امام حسن و امام حسین (علیهم السلام)؛ یا رسیدگی امیرالمومنین(علیه السلام) یا سایر ائمه اطهار(علیهم السلام) در نیمه های شب به فقراء و مساکین.
بر آوردن حاجات آن ها و اشک ریختن بر رنجی که از طرف ظالمان بر مردم وارد می شود، قطره ای است از دریای مهربانی خاندان عصمت و طهارت(علیهم السلام).
این دلسوزی باعث شده که آن ها در هر زمانی پناهگاه مظلومان باشند. حتی حیوانات نیز در خطرات می دانسته اند به چه قدرتی پناه ببرند، که در طول تاریخ قضایای زیادی در این باره اتفاق افتاده است.
در کتاب شریف "وسائل الشیعه"، قضیه ای از التجاء یک پرنده، به حضرت علی بن موسی الرضا(علیه السلام) را این گونه روایت کرده اند که یکی از اصحاب حضرت رضا(علیه السلام) نقل می کند: روزی همراه آن حضرت بودم که ناگهان گنجشکی با حالت اضطراب به حضرت رضا (علیه السلام) نزدیک شد و شروع به صیحه کشیدن کرد.
حضرت علی بن موسی الرضا (علیه السلام) به من فرمودند:
« آیا می دانی این گنجشک چه می گوید».
گفتم:«خیر».
فرمودند:« می گوید ماری می خواهد جوجه های مرا در لانه ام بخورد، پس بلند شو، این چوب را بگیر و داخل خانه شو و مار را بکش.
من بلند شدم، چوب را گرفتم و داخل خانه شدم و آن مار را کشتم.
در سی که این گونه قضایا دارد این است که ما بیشتر متوجه مهربانی خاندان عصمت و طهارت(علیهم السلام) می شویم.
در این زمان حضرت بقیة الله (ارواحنا فداه) دلسوز همه می باشند و خصوصا مشاهده این همهرنج و نابسامانی که دامان شیعیانشان را در سراسر دنیا فرا گرفته، بر آن حضرت سخت می باشد.
هر چه مراتب قرب و منزلت شخصی به امام عصر (ارواحنا فداه) بیشتر شود مهربانی و دلسوزی آن حضرت درباره ی او بیشتر می شود.
حضرت علی بن موسی الرضا( علیه السلام) در روایت طویلی که خصوصیات امام را بیان می فرمایند و به خیر خواهی امام این گونه اشاره می فرمایند. «(الامام)... الام البره بالوالد الصغیر». « امام مادر دلسوز و خیر خواه به کودک است».(اصول کافی، ج 1، ص 198)
( بر گرفته از مجله ی چشمه حیات، مجله ای ویژه امام عصر، ارواحنا فداه)
بقیه این مطلب در پست بعدی تقدیم می شود. امید که این کار ناچیزمان مورد توجه ساحت مقدس امام زمان علیه السلام قرار گیرد و موجبات بیداری ما را فراهم آورد.
التماس دعا، یا مهدی